روش‌هایی برای ارتباط عمیق‌تر پدران و نوزادان

 

ارتباط با یک نوزاد به‌ویژه برای پدران بسیار سخت است چون با وجود اینکه از به دنیا آمدن و بودن او خوشحال هستند، نمی‌دانند چطور با او ارتباط برقرار کنند تا بچه به آنها هم به اندازه مادران واکنش نشان دهد. به همین دلیل ما در گفتگو با نیلوفر ابراهیمی، کارشناس مامایی، درباره ارتباط پدران با نوزادان پرسیدیم و روش‌هایی را در این گزارش آورده‌ایم تا پدران بتوانند پیوندشان را با بچه‌های نورسیده‌شان عمیق‌تر کنند.
کودکتان را به شکل گهواره نگه دارید
هنگامی که مادر به بچه شیر می‌دهد، او را با نوازش به سینه‌ی خود می‌چسباند و نمای کامل نوزاد را در چشمان مادر، می‌توان دید. پس وقتی شما با شیشه به او شیر می‌دهید، باید مطمئن شوید که او را در همان موقعیت نگه داشته‌اید و بگذارید کوچولویتان به شما زُل بزند.
شیفت شب داشته باشید!
اگر شما در طول روز در خانه نیستید تا به دردسر‌های نوزادتان برسید،‌شب هنگام، زمانی که او گریه می‌کند به یک «امداد شب» تبدیل شوید و فورا بفهمید چرا گریه می‌کند. این کار به شما و نوزادتان یک فرصتِ تنهاییِ گرانبها می‌دهد و همچنین مادر شانس این را پیدا می‌کند که کمی بیشتر بخوابد. البته مطمئن شوید که مادر برای تغذیه‌ی آخر شب بچه چند بطری شیر در یخچال گذاشته باشد.
اشک‌هایش را تسکین دهید
ممکن است برای برگرداندن بچه‌ی گریان به بغل مادرش وسوسه شوید اما سعی کنید با پاک کردن اشک‌های نوزاد،‌او را آرام کنید (البته به غیر از زمانی که گرسنه است). برایش آواز بخوانید،‌کمی او را در اطراف بچرخانید، به آرامی تکانش دهید و یا پستانکش را برای مکیدن پیدا کنید. به او بفهمانید که مادر تنها کسی نیست که می‌تواند نیاز‌هایش را برطرف کند.

شکلک‌های بامزه در بیاورید!
شما قطعا می‌توانید پدر شوخ و خنده‌داری باشید. پس با یک شکلک بامزه که نوزادتان را به لبخند و تب و تاب می‌اندازد، شروع کنید. همان‌طور که فرزندتان بزرگتر می‌شود می‌توانید بازی‌های سرگرم‌کننده‌ای مانند دالی موشه را امتحان کنید.
او را به پیاده‌روی ببرید
بچه‌ها عاشق هوای تازه‌اند، پس آغوشی‌تان را بردارید و برای قدم زدن در همان اطراف راهی شوید. می‌توانید به جای آغوشی از کَریِر هم استفاده کنید. این وسیله بچه‌را در طول پیاده‌روی نزدیک به شما نگه می‌دارد. حتما برای نوزادتان کرم ضد‌آفتاب بزنید و در صورتی که آن بیرون کمی خنک باشد می‌توانید مقدار استفاده از این کرم را کم کنید.
ماساژ کودک را امتحان کنید
نوزادان به لمس کردن جواب می‌دهند و یک راه ساده برای تسکین دادن و آرام کردن آنها ماساژ کودک است. زمانی که نوزاد ساکت و خوشحال است (شما نمی‌توانید این روش را روی بچه‌های پر سر و صدا امتحان کنید)، ۱۰ تا ۱۵ دقیقه به آرامی پا‌ها، شکم، بازو‌ها و گردنش را بمالید.
برای بازی با او وقت مخصوص بگذارید
هر شب زمان مخصوصی را برای بازی با فرزند کوچک‌تان بگذارید و اجازه دهید این زمان به بخشی از برنامه‌ی روزانه و روتین او تبدیل شود. بنابر‌این وقتی شما از سر کار به خانه بر‌می‌گردید، او منتظر آن زمان مخصوص است.
عوض کردن پوشک را به عهده بگیرید
شما ممکن است عوض کردن پوشک را فقط وظیفه‌ی مادر بدانید اما باید بدانید که عوض کردن پوشک بچه زمانی برای ارتباط بیشتر با او است، حتی اگر این کار کمی بدبو باشد. شما باید با نوزادتان صحبت کنید و صدا‌های بامزه و عجیب دربیاورید تا پوشکش را عوض کنید.

وقت تمیزکاری!
نوزادتان را در آغوشی با بند محکمی ببندید و در حالی که کار‌های خانگی روزمره مانند جاروبرقی زدن را انجام می‌دهید، او را در خانه بگردانید. علاوه بر آن مادر‌ها عاشق دو چیز هستند: ارتباط نوزاد با پدرش و کمک به تمیز کردن خانه.
حواستان به بیمار شدن نوزاد باشد
وقتی فرزندتان بیمار می‌شود،‌این خیلی مهم است که او را تقویت کنید. بنابر‌این یک روز را تعطیل کنید و با بچه در خانه بمانید. سعی کنید برای معاینه و چک‌آپ هم به دکتر مراجعه کنید و از او درباره‌چگونگی رشد و نمو نوزاد بپرسید.
بخشی از برنامه ی خواب او باشید
یک برنامه زمانی مناسب برای خواب منظم، به خواب خوب نوزاد در طول شب کمک می‌کند که بسیار مهم است. بخشی از برنامه‌های روزانه که شما می‌خواهید در آن نقشی داشته باشید، انتخاب کنید، مانند زمان حمام بردن. این کار کمک می‌کند تا بچه بفهمد زمانی که پدر می‌گوید زمان حمام رسیده، هرچه زودتر و قبل از خواب، آن کار انجام می‌شود.

آتلیه عکاسی فام، آتلیه عکاسی تخصصی کودک، نوزاد و بارداری

برگرفته از نی نی سایت

دختر یا پسر؛ مساله این است!

 

وقتی از پدرها و مادرها پرسیده می شود دوست دارید فرزندتان دختر باشد یا پسر؟ می گویند فرقی نمی کند یا هرچه خدا بخواهد، اما حقیقت این است که بسیاری از آنها دوست دارند جنسیت بچه را خودشان تعیین کنند و از قضا اغلب هم ترجیح می دهند که فرزندشان پسر باشد.
این موضوع گاهی آنقدر برای والدین مهم می شود که زندگی مشترک شان را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. اما چرا پسردار شدن برای برخی والدین این قدر اهمیت دارد؟ نخستین موضوع مرتبط با این مساله تبعیض جنسیتی است که از گذشته و در جامعه مردسالار وجود داشته و باعث شده است که هنوز هم بعضی همسران به داشتن فرزند پسر راغب‌تر باشند. این عقیده در بسیاری موارد ریشه در سنت‌های کهن و عادات قدیمی خانواده‌ها دارد که ناخودآگاه بر ذهنیت ما نسبت به دختران اثرگذار است. اینکه فرزند پسر نان آور است و دختر نان خور؛ ولی این طرز فکر در گذشته  بوده و در جامعه امروزی این تفکرات جایی ندارند.

بعضی هم بهانه های مختلفی می آورند مانند اینکه دختر داشتن مسوولیت سنگینی است و مراقبت و تربیت از دختر سخت تر از پسر است و تمایل دارند فرزندشان پسر باشد. در این مورد هم باید بگوییم در جامعه امروز جنسیت ملاک تربیت نیست بلکه والدین با آموزش های مربوط و سبک فرزند پروری مناسب می توانند فرزند موفقی را تربیت کنند.
متاسفانه این طرز فکر و ترجیح و برتری فرزند پسر به دختر، نه تنها در پدران بلکه در برخی از مادران هم دیده می شود. باید به این دسته از زنان گفت که وقتی شما از جنسیت خودتان ناراضی هستید این شکاف فکری را ایجاد می کنید که همسرتان هم خودش را برتر بداند و با تمایل بیشتری از خواسته های خودش در مقابل خواسته های شما دفاع کند.
جای تاسف دارد که بعضی مادران باردار اذعان می کنند که وقتی متوجه شدم فرزندم دختر است دیگر دوران بارداری ام و چگونگی آن برایم مهم نبود. شما باید با خوشحالی و استقبال از این موضوع باعث شوید اطرافیان تان هم احساس خوبی نسبت به فرزندتان فارغ از جنسیت آن داشته باشند. در تعیین جنسیت فرزند این مرد است که نقش مهمی را ایفا می کند حال اینکه متاسفانه هنوز هم دیده می شود که خانم ها خودشان را سرزنش می کنند یا خود را مقصر می دانند که نتوانسته اند فرزند پسری به دنیا بیاورند.

گاهی دخترهای خانواده‏ ای از پسرهای همان خانواده نسبت به پدر و مادر مهربان‏ تر بوده‏ اند و دردسر و نگرانی برای والدین درست نکرده ‏اند و حتی به هنگام کهولت و پیری به پدر و مادر خود از نظر درمان و آرامش و رفاه اهمیت بیشتری داده اند و مفیدتر واقع شده اند.
به خانواده ها توصیه می شود به جای اینکه به تفاوت جنسیتی اهمیت بدهند به تفاوت فردی کودکان توجه کنند و بین دختر و پسر تفاوت قائل نشوند. این موضوع مخصوصا در مورد کسانی که دو یا چند فرزند دارند، اهمیت پیدا می کند. درست است که داشتن هم پسر و هم دختر در خانواده می تواند خوب باشد و داشتن فرزند از هر دو جنس حس خوبی است ولی این‌به آن معنا نیست که داشتن تنها چند دختر‌یا چند پسر دلیل ناکامی ما باشد.

 

نی نی سایت: فائزه دشتی، کارشناس ارشد روانشناسی

۴ تمرین ورزشی برای کمک به تقویت جسمانی نوزاد

 

شاید این‌طور به‌نظر بیاید که نوزادتان هر روز زمان زیادی را در جایش دراز می‌‌کشد اما درواقع او هر روز کار‌های مختلفی انجام می‌دهد! در حالی که وقتی او به اسباب‌بازی یا وسیله‌ای ضربه می‌زند، با پاهایش لگد می‌زند یا در هنگام عوض کردن پوشک پیچ و تاب می‌خورد، عضلات کوچکش را تمرین می‌دهد. همه این کارها که به قدرتمند شدن نوزاد کمک می‌کنند برای رشد و تکامل او ضروری هستند. او به عضلات محکمی نیاز دارد تا بتواند سرش را نگه دارد، بچرخد، بنشیند، بایستد، بخزد و در نهایت راه برود. علاوه بر این‌ها، فعالیت‌های بدنی خودش را به شکل خوابیدن زیاد، نق زدن کمتر و نوزاد خوشحالی که مشتاق بازی و یادگیری است نشان می‌دهد. این ورزش‌های ساده به شما کمک می‌کنند مربی شخصی کودک خود باشید.
خوابیدن روی شکم
نوزاد شما بیشتر زمان خود را به پشت می‌خوابد. چرخاندن او روی شکم، به قوی شدن گردن، بازو‌ها، شانه‌ها، پشت و معده‌اش کمک می‌کنند. برای شروع می‌توانید این حرکت را دو بار در روز به مدت ۳ تا ۵ دقیقه برای او انجام دهید. پس از این که نوزادتان را روی پتو یا تشک بازی بر روی شکمش گذاشتید، شما هم به شکم بر روی زمین دراز بکشید و او را همراهی کنید. بخندید،‌حرف بزنید، آواز بخوانید، شکلک‌های بامزه در بیاورید، دسته کلیدتان را تکان دهید یا یکی از اسباب بازی‌هایش را در دستانش بگذارید. مشغول کردن کودک باعث می‌شود او به اطرافش نگاهی بیندازد، به چیز‌هایی که توجهش را جلب می‌کنند برسد و با پاهایش لگد بزند.

همین لگد زدن باعث قوی شدن ماهیچه‌هایی می‌شوند که او برای چرخیدن، نشستن و خزیدن نیاز دارد. در ابتدا شاید نوزاد در زمان دراز کشیدن روی شکم نق بزند و بی‌قراری کند اما با تمرین و قوی شدن ماهیچه‌های شکم، او شروع می‌کند به لذت بردن. وقتی قدرت و استقامت او افزایش پیدا کرد،‌رفته رفته او را حداقل ۲۰ دقیقه در این وضعیت قرار دهید. حتی بعد از اینکه نوزادتان خودش توانست بچرخد و روی شکمش قرار بگیرد این حرکت را ادامه دهید.
دراز و نشست
کشیدن کودک به‌طرف بالا و در آوردن او به حالت نشسته یکی دیگر از روش‌های خوبی است که ماهیچه‌های شانه‌ها، نخاع، بازو‌ها و پشت او را تقویت می‌‌‌‌‌‌‌کند. در حالی که شما نوزادتان را به بالا می‌‌کشید، او به‌طور طبیعی ماهیچه‌های شکمش را خم کرده و تلاش می‌کند سرش را هم‌تراز با بدنش نگه دارد که به تقویت ماهیچه‌ها و ایجاد تعادل کمک می‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. زمانی که نوزادتان به پشت خوابیده بازو‌های او را بگیرید و نوزاد را به آرامی به سمت خود بکشید. شما می‌توانید تمرینات دراز و نشست را از حدود ۶ هفتگی شروع کنید.

اگر او به قدری کوچک است که نمی‌تواند سرش را نگه دارد، به جای کشیدن او با بازو‌هایش، بازو‌های خود را پشت شانه‌های او قرار دهید و با کف دستانتان پشت سر او را نگه دارید تا از از افتادن او جلوگیری کنید. در ابتدا شاید شما تنها بتوانید چند سانتی‌متر او را به جلو بکشید اما وقتی بزرگتر شود مقدار بیشتری جلو می‌آید و در مراحل پیشرفته به حالت نشسته کامل در می‌آید. این تمرین برای نوزادتان سرگرم‌کننده است چرا که او به صورت شما نزدیک می‌شود اما شما می‌توانید آن را با حرکات اضافی مانند شکلک‌های خنده‌دار و بوسیدن بعد از هر دراز و نشست، سرگرم‌کننده‌تر کنید.
حرکت دوچرخه
تا حالا مادرتان به شما گفته با پا‌های نوزادتان حرکت دوچرخه بزنید تا به دفع گاز او کمک کنید؟ خب این تنها یک راه طبیعی برای دفع گاز از بدن نیست بلکه یک روش خوب برای به کار افتادن پا‌ها، باسن،‌زانو‌ها و عضلات شکم است. این تمرین به افزایش انعطاف‌پذیری و بیشتر شدن دامنه حرکتش کمک می‌کند. نوزادتان را به پشت بخوابانید و به آرامی پاهایش را بالا بیاورید و بچرخانید انگار که او پِدال دوچرخه می‌زند. در حالی که پاهای او را حرکت می‌دهید آهسته زمزمه کنید،‌لبخند بزنید، آواز بخوانید یا صدا‌های مختلف در بیاورید. این حرکت را ۳ تا ۵ بار انجام دهید، کمی استراحت کنید و دوباره آن را تکرار کنید. این حرکت را تا زمانی انجام دهید که نوزاد ذوق و شوقش را با لبخند زدن، تماس چشمی و لگد زدن نشان می‌دهد.

 

وزنه‌برداری!
برداشتن اشیا یک راه عالی برای ساختِ تواناییِ درکِ کودک، بهبود هماهنگی دست و چشم و کمک به تقویت ماهیچه‌های شانه‌ها، بازو‌ها و دستان است. به زودی و معمولا در ۳ یا ۴ ماهگی او شروع می‌کند به برداشتن وسایل یا استفاده از آن وسیله‌هایی که شما در اطراف خانه گذاشته‌اید مانند جغجغه‌ها، اسباب‌بازی‌های کوچک و وسایل دیگر با اندازه‌ها و اشکال متنوع و به اندازه وزن خودش. نوزادتان را روی صندلی کودک و یا صندلی مخصوص خود بنشانید و اسباب‌بازی های مختلف را جلوی او بگذارید. او را تشویق کنید یکی از آنها را بردارد، آن را کمی در دست نگه دارد، پایین بگذارد و سپس دوباره آن را بلند کند یا یک اسباب‌بازی دیگر بردارد.

شاید شما چندبار اول مجبور شوید نشان دهید که این کار چگونه انجام می‌شود اما او خیلی زود این کار را یاد می‌گیرد به‌ویژه اگر این وسایل صدا ایجاد کنند، روشن شوند یا برای خوب انجام دادن این کار به او پاداش دهید.

 

برگرفته از : نی نی سایت

۱۰ ماده مقوی که هر کودکی نیاز دارد

برای اینکه بچه‌ها به خوبی رشد کنند باید بسیاری از مواد مغذی مورد نیاز بدنشان تامین شود. در زیر فهرستی از این مواد مغذی را برایتان آورده‌ایم:
کلسیم: باعث استحکام استخوان‌ها و دندان‌ها می‌شود، عملکرد اعصاب و کارکرد ماهیچه‌ها را بهتر می‌کند،‌به لخته شدن خون و همچنین تبدیل مواد‌غذایی به انرژی در بدن کمک می‌کند.
اسید‌های چرب ضروری (EFAs): به ساخت سلول‌ها کمک می‌کند، سیستم عصبی را تنظیم می‌کند، سیستم قلبی- عروقی را تقویت می‌کند، باعث ایمنی بدن می‌شود،‌برای جذب مواد‌غذایی به بدن کمک می‌کند، برای عملکرد سالم مغز و بینایی ضروری است.
آهن: در ساختن هموگلوبین (اکسیژنی که رنگدانه قرمز را در خون حمل می‌کند) و میوگلوبین (رنگدانه‌ای که اکسیژن را در عضلات ذخیره می‌کند) اهمیت دارد. کمبود آهن ممکن است باعث کم‌خونی و به دنبال آن منجر به خستگی، ضعف و تحریک‌پذیری شود.
منیزیم: استخوان‌ها را قوی نگه می‌دارد و باعث ثبات ریتم قلب می‌شود، از سیستم ایمنی حمایت می‌کند و به حفظ عضله و کارکرد عصبی کمک می‌کند
پتاسیم: به همراه سدیم تعادل آب بدن را کنترل کرده و به حفظ فشار خون کمک می‌کنند. در کارکرد ماهیچه و ریتم قلبی همکاری می‌کند و در سال‌های بعد خطر ابتلا به سنگ کلیه و پوکی استخوان را کاهش می‌دهد.
ویتامین A: نقش مهمی در بینایی و رشد استخوان‌ها دارد، به محافطت از بدن در برابر عفونت‌ها‌کمک می‌کند، سلامت و رشد سلول‌ها و بافت‌های بدن از جمله مو،‌ناخن‌ها و پوست را افزایش می‌دهد.


ویتامین C: به فرم گرفتن و ترمیم سلول‌های قرمز خون، استخوان‌ها و بافت‌ها کمک می‌کند،‌به حفظ سلامتی لثه‌های کودکتان کمک می‌کند، عروق خونی را تقویت می‌کند، کبودی‌ها را به حداقل می‌رساند، در بهبود یافتن موثر است، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و عفونت‌ها به صورت کهیر بروز می‌دهد. همچنین به جذب آهن بدن از غذا‌های سرشار از آهن کمک می‌کند.
ویتامین D: به جذب مواد معدنی بدن مانند کلسیم کمک می‌کند و باعث استحکام دندان‌ها و استخوان‌ها  می‌شود. برای رسیدن به رشد بالقوه و تراکم استخوان ضروری است.  همچنین به عنوان یک هورمون در سیستم ایمنی و سلامتی، تولید انسولین و تنظیم رشد سلولی نقش دارد.
ویتامین E: تولید رادیکال‌های آزاد در بدن را که می‌توانند به سلول‌ها آسیب بزنند، محدود می‌کند. برای ایمنی، ترمیم DNA و دیگر فرایند‌ای سوخت و ساز با اهمیت است.
روی: مورد نیاز بیشتر از ۷۰ آنزیم است که به گوارش و سوخت و ساز کمک می‌کند و برای رشد و نمو ضروری است.

 

برگرفته از نی نی سایت